Oude liefde roest niet. Dat bleek toen Roland Berger na vierenhalf jaar weer het commissarissendiner organiseerde op het mooie landgoed Sparrendaal. De prachtige, vertrouwde locatie zal allicht geholpen hebben. En het onderwerp was intrigerend: ‘Het bestuur en de overheid: moderne industriepolitiek’.

De laatste jaren lijkt de Nederlandse politiek zich weer nadrukkelijker en actiever te bemoeien met de inrichting van sectoren en het handelen van bedrijven. Dat heeft – soms vergaande – consequenties voor bedrijven en dus voor hun toezichthouders.

Hoe moeten zij hiermee omgaan? Hoe verenigen zij de wensen van de overheid met de belangen van hun aandeelhouders? Wat als de overheid zelf aandeelhouder is? Of als maatschappelijk- en bedrijfsbelang lijnrecht tegenover elkaar lijken te staan?

Het succes van avonden als deze valt echter vooral toe te schrijven aan het kaliber van de gasten en de sprekers die hen voorgingen in de discussie.

Dat was bij deze elfde editie van de Roland Berger ‘Sparrendaalsessies’ niet anders. Zeventig commissarissen van zeer diverse organisaties schoven aan voor het diner op 23 oktober 2023.

Hans Wijers en Jaap Winter deelden hun inzichten over overheids- bemoeienis met het bedrijfsleven. Wij zijn bijzonder dankbaar voor hun openhartige en waardevolle bijdragen aan de avond en hun verhelderende kijk op het thema.

Als vanouds gold bij deze editie van de Sparrendaalsessies de ‘Chatham House Rule’: alles wat we bespreken, blijft onder ons. Die afspraak waarborgde ook dit keer dat de deelnemende commissarissen kritische vragen konden stellen en openhartig met elkaar het gesprek konden aangaan. U vindt in dit boekje dan ook geen uitspraken die herleidbaar zijn tot individuen of instanties, anders dan de twee sprekers.

Wij hebben genoten van de Sparrendaalsessie 2023, zowel van de inhoud als van de sprekers, het diner én de dynamiek van een zaal vol commissarissen. Kon u er dit jaar niet bij zijn, dan vindt u een impressie in dit boekje. Was u wel aanwezig, dan hopen we dat dit cahier een goede weergave van de avond is en een fijne herinnering bij u oproept.

De tiende editie van de Roland Berger ‘Sparrendaalsessie’ was er met recht een om trots op te zijn. Een prachtige opkomst met dito sprekers over een bijzonder relevant onderwerp. Want wat doe je als commis- saris wanneer er een ‘Dear board’-brief op de deurmat ligt? Dat menig commissaris zich deze vraag wel eens heeft gesteld in de afgelopen jaren, bleek wel uit de intrigerende vragen en discussies tijdens het diner. De Sparrendaalsessie over ‘Het bestuur onder vuur: activistisch aandeelhouderschap’, zal ons dan ook nog lang heugen.

Dat lag niet zo zeer aan het thema, maar vooral ook aan de vermaarde sprekers die wij mochten verwelkomen. Vanuit hun perspectief als ervaringsdeskundigen hebben Jan Louis Burggraaf en Antony Burgmans hun licht laten schijnen op de bijzondere wereld van de activistische aandeelhouders. Wij zijn zeer dankbaar voor hun open bijdragen en eerlijke meningen over dit buitengewone fenomeen.

Een intrinsieke verwevenheid van maatschappelijke kwesties en business. Zo kunnen we ‘purpose’ binnen de onderneming definiëren. En maar al te vaak worstelen bedrijven met die verwevenheid. Zo bleek ook uit de levendige discussies tijdens de achtste Roland Berger ‘Sparrendaalsessie’. Het samenzijn van commissarissen en toezichthouders was dit jaar opgebouwd rondom dat thema: de ‘purpose driven onderneming’.

Ook dit keer hadden we drie heel verschillende sprekers bereid gevonden om tot ons grote genoegen de inleidingen te verzorgen. Corien Wortmann-Kool, Ronald Latenstein van Voorst en Arnoud Boot gaven ieder vanuit hun eigen ervaringen en perspectieven een introductie op het thema. We zijn zeer erkentelijk voor hun bijdragen, die een vruchtbare voedingsbodem bleken voor de vragen en discussies van en met onze gasten.

Het was alweer de zevende ‘Sparrendaalsessie’ die we dit jaar organiseerden, wederom op de karakteristieke gelijknamige buiten- plaats. Het thema van dit samenzijn van commissarissen was de spanning tussen sturen op korte- versus langetermijnresultaten, en de balans die de RvC daarin zoekt en bewaart. Gasten waren gekomen voor elkaar, voor het thema én voor de sprekers die tot ons grote genoegen de inleidingen verzorgden.

De betogen van de sprekers, Edo van den Assem, Mijntje Lückerath- Rovers en Jeroen van der Veer, waren net zo verschillend als de sprekers zelf. Van wijze lessen uit het verleden en een pleidooi voor een kritische blik in de spiegel tot een praktische en eigentijdse checklist om te bepalen of een bedrijf de langetermijnstrategie wel goed in het vizier houdt. Wij zijn de sprekers zeer dankbaar voor hun bijdrage aan de sessie.

De inleidingen en gesprekken gaven volop aanleiding voor een vervolg. Als basis daarvoor stelden we dit boekje samen. Niet alleen voor de deelnemers, maar ook ter informatie en inspiratie van andere geïnteresseerden. Zoals u wellicht weet, geldt bij de Sparrendaalsessies de ‘Chatham House Rule’: alles wat we bespreken, blijft onder ons. U vindt in dit boekje daarom verslagen die de globale insteek van de inleidingen en gesprekken weergeven, maar geen uitspraken die herleidbaar zijn tot individuen of instanties, behalve uiteraard tot de sprekers.